Lepe strankinje

Kartaresku beskompromisno progovara kako o svojoj državi tako i o položaju pisca koji dolazi iz jedne “drugorazredne” evropske zemlje u zemlje Zapadne Evrope. Bez dlake na jeziku Kartaresku ogoljenim jezikom lišenim suvišnih stilskih oblikovanja, iz ličnog iskustva progovara i o kolegama književnicima, o sujeti i zavisti, o usamljenosti koja dolazi sa uspehom. Mirča Kartaresku je već planetarno poznati pisac koji je konačno pronašao mesto i na srpskoj književnoj sceni.

Ne preza od skandala neprestano progovarajući o svojim kolegama i o celokupnoj rumunskoj književnoj sceni. Britkim i surovim jezikom, Kartaresku se razračunava sa sujetama svojih kolega ne zaboravljajući i na sopstvenu. Pisac se, vrlo često na duhovit i ponekada ironičan način, obračunava sa samim sobom. Sa svojim stvaralačkim egom i to kroz kalamburne situacije u koje upada tokom svog književnog i medijskog delanja. Poznat širom Evrope, rumunski pisac putuje u različite zemlje kao gost književnih manifestacija i festivala koji mu ponekada ostave gorak ukus u ustima. Razračunavanje s pozicijom istočnoevropskog književnika u zemljama Zapadne Evrope jedna je od osnovnih tema ove knjige i Kartaresku kroz svoje doživljaje oslikava sebe kao „stranca” u zapadnom svetu. Kao i grotesknu sliku koju je Zapadna Evropa obrazovala prema Rumuniji. Pitoreskni rumunski pejzaži, zagušljive ulice Pariza, usiljene večere u čast pisca, prijatelji koji čekaju da poklekneš, književni „stručnjaci”. Sve je ovo utkano u knjigu Lepe strankinje, koja nepretencioznim jezikom govori o pretencioznosti.